|
Column
|
Complex
“Wat hebben jullie het ingewikkeld georganiseerd”, verzuchtte mijn gesprekspartner bij een kennismakingsgesprek. Het was niet de eerste keer dat ik dat hoorde, want het valt inderdaad niet mee om de wereld van cultureel erfgoed te doorgronden. Kan dat niet wat eenvoudiger? Ik heb er vaker over nagedacht en ik denk dat het iets eenvoudiger kan, maar dat het vooral ook ingewikkeld zal blijven. Dat heeft volgens mij voor een groot deel te maken met het enthousiasme van particulieren en ondernemers om de samenleving mooi te houden of mooier te maken. Als ergens de participatiesamenleving zichtbaar wordt is het wel in de wereld van het cultureel erfgoed. Tal van stichtingen ontfermen zich over musea, collecties, kerken, molens, gemalen, historisch groen, muziekverenigingen, theater, toneel en festivals. Je kunt proberen deze initiatieven natuurlijk in één organisatie onder te brengen, maar als dat al lukt, zal er veel verloren gaan. Het enthousiasme en de inzet van zoveel mensen zorgt voor draagvlak en vernieuwing. Ook als je centraal gaat organiseren en aansturen, als dat al lukt, zal binnen de kortste keren het particulier initiatief weer boven komen omdat mensen zelf hun samenleving vorm willen geven. Ik vind het heerlijk dat we die vrijheid hebben en koester alle energie die daarbij vrijkomt. Soms is dat ingewikkeld en niet uit te leggen, maar mijn ervaring leert dat ook die ontdekkingstocht zeer de moeite waard is.
|
Roeli Broekhuis
|
|
